در این غربت بی سامان.

من تورا کم دارم!z

تا سر بر شانه هایت بگذارم.

تا از ته دل بگریم واز بی وفاییهای روزگار شکفه کنم و

به تو.....تنها به تو بگویم!

تا چه اندازه دنیا به من جفا کرد و

تا چه اندازه دشنه از پشت خوردم.

تا شاید دستان گرمت واغوش مهربانت

کمی تسکین بخش روح و جسم ازرده ام شود.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: